ارزهای دیجیتال تورمی به آن دسته از ارزهای دیجیتال گفته می شود که قدرت خرید آنها در طول زمان به دلیل افزایش عرضه کاهش می یابد. در مقابل، ارزش ذاتی ارزهای رمزنگاریشده در طول زمان افزایش مییابد زیرا عرضه کل آنها ثابت میماند یا کاهش مییابد.
تورم ارزهای دیجیتال چیست؟
تورم و کاهش قیمت ارزهای دیجیتال به چگونگی تغییر قدرت خرید کلی یک ارز دیجیتال خاص در طول زمان اشاره دارد. ارزهای دیجیتال تورمی در طول زمان به دلیل افزایش عرضه، قدرت خرید خود را کاهش می دهند. با ثابت ماندن یا کاهش عرضه کل، ارزش ذاتی ارزهای دیجیتال کاهشدهنده در طول زمان افزایش مییابد.
نکات برجسته :
- همه ارزهای دیجیتال بسته به اینکه عرضه کل آنها در طول زمان چگونه تغییر می کند، تورمی یا کاهش دهنده هستند.
- ارزهای دیجیتال با محدودیتهای عرضه سخت، ارزش ذاتی خود را در طول زمان افزایش میدهند و بنابراین تورمزدایی دارند. ارزهای دیجیتال با منابع بالقوه نامحدود ذاتا تورم زا هستند.
- عملکرد کریپتوکارنسی همچنین بر وضعیت تورمی/ کاهش تورم آنها تأثیر می گذارد: ارزهای رمزنگاری کاربردی اغلب تورم زا هستند، در حالی که ارزهای دیجیتال ارزشی اغلب تورم زا هستند.
- هزینه های تراکنش برای ایجاد و مبادله ارزهای رمزپایه رابطه معکوس با ماهیت تورمی یک ارز دیجیتال دارد.
درک تورم / کاهش تورم برای ارزهای دیجیتال مستلزم دانستن تفاوت بین ارزش ذاتی یک ارز و ارزش بازار است.
1. ارزهای دیجیتال با کاهش قیمت
بیت کوین نمونه نهایی یک ارز رمزپایه با کاهش تورم است. از لحظه ایجاد بیت کوین در اوایل سال 2009، محدودیت سخت 21 میلیون بیت کوین برای استخراج وجود داشت و پس از استخراج کامل این مقدار دیگر BTC هرگز وجود نخواهد داشت.
از اواخر سال 2022، کمتر از 2 میلیون بیت کوین برای استخراج باقی مانده است. دشواری استخراج به طور قابل توجهی افزایش یافته است ، و در نتیجه، هر بیت کوین جدید به طور فزاینده ای گران است و باعث کاهش تورم بیت کوین می شود.
با کاهش عرضه کلی، ارزش ذاتی ارز افزایش مییابد و بر همین اساس قدرت خرید آن بالا میرود. این امر باعث می شود ارز های دیجیتال کاهش تورم گزینه های خوبی برای سرمایه گذاری طولانی مدت باشند.
فقط به این دلیل که بیت کوین دارای ارزش ذاتی فزاینده ای است به این معنی نیست که ارزش بازار آن کاهش نخواهد یافت. در واقع، چندین سقوط در بازار کریپتو در طول سال ها وجود داشته است. اما در طول این سقوط ها، بیت کوین ارزش کل را بهتر از ارزهای دیجیتال غیر ارزشی و تورمی حفظ کرد.
عوامل اضافی به وضعیت کاهش تورم BTC کمک می کند. عامل اصلی این است که بخش بزرگی از کل عرضه بیت کوین در طول زمان از بین رفته است ( بر اساس برخی برآوردها تا 20٪ ).
2. ارزهای دیجیتال تورمی
رقیب اصلی بیت کوین، اتریوم، نمونه ای از ارزهای دیجیتال تورمی است. اتریوم دارای حداکثر محدودیت عرضه نیست، که مطابق با طراحی اساسی اتریوم به عنوان یک ارز دیجیتال با تراکنش بالا است. در نظر گرفته شده است که ETH به جای ذخیره ساده استفاده شود.
در اواخر سال 2022، عرضه ETH در حدود 120 میلیون کاهش یافت.
با افزایش عرضه کلی، ارزش ذاتی ETH کاهش مییابد، به این معنی که برای هر خرید معینی ETH بیشتری مصرف میکند – تعریف کلاسیک تورم قیمت. با این حال، یکی از مزایای تورم قیمت ETH این است که با کاهش قیمت ها، هزینه های تراکنش مرتبط با ETH نیز باید کاهش یابد. بنابراین، اتریوم انتخاب بهتری برای جایگزینی ارز روزانه نسبت به سرمایه گذاری بلندمدت است.
کلام پایانی
همه ارزهای دیجیتال بسته به اینکه عرضه کل آنها در طول زمان چگونه تغییر می کند، تورمی یا کاهش دهنده هستند. ارزهای دیجیتالی که با محدودیتهای عرضه سخت ، ارزش ذاتی خود را در طول زمان افزایش میدهند و قابلیت تورمی دارند. ارزهای دیجیتال با منابع بالقوه نامحدود ذاتا تورم زا هستند. عملکرد کریپتوکارنسی همچنین بر وضعیت تورمی/ کاهش تورم آنها تأثیر می گذارد ، ارزهای رمزنگاری کاربردی اغلب تورم زا هستند ، هزینه های تراکنش برای ایجاد و مبادله ارزهای رمزپایه رابطه معکوس با ماهیت تورمی یک ارز دیجیتال دارد.