شاید بسیار در شبکه های اجتماعی و توییتر شنیده باشید که فدارل رزرو آمریکا نرخ بهره را به مقداری BPS بالا یا پایین کشیده است در این مقاله به تعریف BPS در نرخ بهره می پردازیم ، اگر مقاله اقتصاد چگونه کار می کند ما را مطالعه کرده باشید می دانید که یکی از ابزار های موسسات مالی همچون فدرال رزرو ایالات متحده ، بانک انگلستان ، بانک ژاپن و بانک خلق چین کنترل عملکردهای افزودن پول در گردش (از طریق کاهش کمی ) و کنترل نرخ بهره است. افزایش نرخ بهره چیزی است که بانک های مرکزی ممکن است زمانی که تورم از کنترل خارج می شود انجام دهند. هنگامی که نرخ ها افزایش می یابد ، سود بدهی بیشتر است ، بنابراین استقراض چندان جذاب به نظر نمی رسد. از آنجا که افراد نیز نیاز به بازپرداخت بدهی دارند ، انتظار می رود هزینه ها کاهش یابد، در دنیای ایده آل ، نرخ بهره بالاتر به دلیل تقاضای کمتر قیمت ها را کاهش می دهد. اما در عمل ، این نیز می تواند باعث تورم شود ، که ممکن است در زمینه های خاص مشکل ساز باشد.بیشتر بدانیم…
BPS یا نقطه پایه یک واحد اندازه گیری مشترک برای نرخ بهره و سایر درصدها در امور مالی است. نقاط پایه معمولاً با اختصارات bp، bps یا bips بیان می شوند.
یک نقطه پایه برابر با 1/100 از 1٪ یا 0.01٪ است. در شکل اعشاری، یک نقطه پایه به صورت 0.0001 (0.01/100) ظاهر می شود. امتیازهای پایه (BPS) برای نشان دادن تغییر در ارزش یا نرخ یک ابزار مالی استفاده میشود، مانند تغییر 1% برابر با تغییر 100 امتیاز پایه و 0.01% تغییر برابر با یک نقطه پایه است.
نکات برجسته :
- نقطه پایه یک معیار استاندارد برای نرخ بهره و سایر درصدها در امور مالی است.
- یک نقطه پایه برابر است با 1/100 از 1٪ یا 0.01٪ (و 0.0001 به صورت اعشاری).
- کلمه پایه از حرکت پایه بین دو درصد یا اسپرد بین دو نرخ بهره می آید.
- نقطه پایه معمولاً برای محاسبه تغییرات در نرخ بهره، شاخصهای سهام و بازده اوراق با درآمد ثابت استفاده میشود.
- هنگام اشاره به بهای تمام شده صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله در بورس نیز از نکات پایه استفاده می شود.
درک نکات پایه (BPS)
نقطه پایه معمولاً برای محاسبه تغییرات در نرخ بهره ، شاخصهای سهام و بازده اوراق بهادار با درآمد ثابت استفاده میشود . معمول است که اوراق قرضه و وام ها بر حسب امتیاز پایه ارائه شوند.
به عنوان مثال، می توان گفت که نرخ بهره ارائه شده توسط بانک شما 50 واحد پایه بالاتر از نرخ تامین مالی یک شبه تضمینی (SOFR) است. اوراق قرضه ای که بازدهی آن از 5% به 5.5% افزایش می یابد، گفته می شود که 50 واحد پایه افزایش می یابد. گفته می شود که نرخ های بهره که 1 درصد افزایش یافته است، 100 واحد افزایش یافته است.
اگر هیئت فدرال رزرو نرخ بهره هدف را 25 واحد افزایش دهد، به این معنی است که نرخ ها 0.25 درصد افزایش یافته است. اگر نرخ ها 2.50 درصد بود و فدرال رزرو آنها را 25 واحد پایه افزایش می داد، نرخ بهره جدید 2.75 درصد می شد.
ملاحظات خاص
معاملهگران و تحلیلگران با استفاده از نقاط پایه در گفتگو، برخی از ابهامات یا سردرگمیهایی را که میتواند هنگام صحبت در مورد حرکت درصدی ایجاد شود، برطرف میکنند. به عنوان مثال، اگر یک ابزار مالی با نرخ بهره 10 درصد قیمت گذاری شود و نرخ آن 10 درصد افزایش یابد، می تواند به این معنا باشد که ابزار مالی اکنون 11 درصد است (0.10 x (1 + 0.10) یا می تواند به این معنی باشد که اکنون 20% است (10% + 10% = 20%).
استفاده از نقاط مبنا، در این مورد، معنا را روشن می کند. اگر ابزار با نرخ بهره 10 درصد قیمت گذاری شود و 100 واحد در روز به سمت بالا حرکت کند، نرخ آن 11 درصد خواهد بود. اگر ابزار یک حرکت 1000 جفت باز رو به بالا را تجربه کند، 20 درصد خواهد بود.
| نکات پایه | شرایط درصدی |
|---|---|
| 1 | 0.01٪ |
| 5 | 0.05٪ |
| 10 | 0.1٪ |
| 50 | 0.5٪ |
| 100 | 1% |
| 1000 | 10% |
| 10000 | 100% |
ارزش قیمت یک نقطه پایه
ارزش قیمت یک نقطه پایه (PVBP) اندازه گیری تغییر در ارزش مطلق قیمت اوراق قرضه برای یک نقطه پایه تغییر در بازده است. این ممکن است به عنوان DV01 یا تغییر ارزش دلار برای یک حرکت یک جفت باز نیز نامیده شود. این روش دیگری برای اندازه گیری ریسک نرخ بهره است و مشابه مدت زمان است که درصد تغییر در قیمت اوراق قرضه را با توجه به تغییر 1% در نرخ ها اندازه گیری می کند.
PVBP فقط یک مورد خاص از مدت زمان دلار است. به جای استفاده از تغییر 100 نقطه پایه، ارزش قیمت یک نقطه پایه به سادگی از یک تغییر واحد پایه استفاده می کند. افزایش یا کاهش نرخ ها فرقی نمی کند زیرا چنین حرکت کوچکی در نرخ ها در هر جهت تقریباً یکسان خواهد بود.
نکات پایه و سرمایه گذاری
همچنین هنگام اشاره به هزینه صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله در مبادله (ETF) از نکات پایه استفاده می شود. به عنوان مثال، نسبت هزینه مدیریت سالانه یک صندوق سرمایه گذاری مشترک (MER) 0.15٪ به عنوان 15 bps ذکر می شود.
هنگامی که وجوه با هم مقایسه می شوند، از امتیازات پایه برای ارائه درک واضح تری از تفاوت در هزینه های آنها استفاده می شود. به عنوان مثال، یک تحلیلگر ممکن است بیان کند که صندوقی با 0.35 درصد هزینه، 10 واحد پایه کمتر از صندوق دیگری با هزینه سالانه 0.45 درصد است.
از آنجایی که نرخهای بهره برای سهام اعمال نمیشوند، نقاط پایه کمتر به عنوان اصطلاحات برای مظنه قیمت در بازار سهام استفاده میشوند. در عوض، قیمت سهام به دلار و سنت اعلام می شود.
نقطه پایه چیست؟
نقطه پایه اصطلاحی است که در امور مالی برای اشاره به تغییرات در ارزش ها یا نرخ های بهره استفاده می شود. یک نقطه پایه برابر با 0.01٪ است. به عبارت دیگر، 1/100 از 1٪، 0.01٪، و 0.0001 همه یک چیز را بیان می کنند: یک نقطه پایه . به عنوان مثال، پنج امتیاز پایه را می توان به عنوان 0.05٪ بیان کرد. به همین ترتیب، اگر نرخ بهره از 5.00 درصد به 5.25 درصد افزایش یابد، 25 واحد پایه افزایش یافت.
چرا از امتیازهای پایه در مقابل درصدها استفاده کنیم؟
دلیل اینکه معامله گران از نقاط پایه برای بیان تغییرات در ارزش یا نرخ استفاده می کنند این است که می تواند واضح تر باشد و از هرگونه ابهام جلوگیری کند. این می تواند به تسریع ارتباطات و جلوگیری از اشتباهات تجاری کمک کند. از آنجایی که ارزش ابزارهای مالی اغلب حتی به تغییرات کوچک در نرخ های بهره اساسی بسیار حساس است، اطمینان از شفافیت می تواند برای معامله گران بسیار مهم باشد.
اصطلاح نقطه پایه از کجا می آید؟
اصطلاح نقطه مبنا از اصطلاح پایه نشات می گیرد که به تفاوت (یا اسپرد) بین دو نرخ بهره اشاره دارد.
نکات پایه چگونه استفاده می شود؟
اغلب اوقات، معامله گران برای اشاره به تغییر ارزش یک اوراق بهادار یا هنگام مقایسه نرخ های اوراق بهادار مختلف از امتیازات پایه استفاده می کنند. به عنوان مثال، ممکن است اصطلاحی را بشنوید که هنگام مقایسه بازده اوراق قرضه شرکتی و اوراق بهادار خزانه استفاده می شود.
